Panični poremećaj

Opis

U knjizi je dat pregled etioloških modela paničnog poremećaja koji uključuju neuroanatamsku hipotezu, genetske faktore, kognitivne teorije, uslovljavanje, socijalne faktore u detinjstvu, teoriju vezivanja, psihodinamski i psihoanaliticki koncept.

Aktuelno, dominantan je etiološki model Gormana i sar. (2000) koji ukazuje da panični pacijenti imaju genetski uslovljenu abnormalnost u moždanim centrima za strah, koja ih čini osetljivim za traumu, naročito onu koja uključuje separaciju i prekid emocionalnog vezivanja.

Abnormalnosti mogu imati razlicite forme, uključujući toničku autonomnu hiperaktivnost ili neurokognitivni defekt koji onemogućava adekvatnu interpretaciju signala straha i/ili adekvatni kprtikalni povratni spreg koji bi ograničio anksioznost i panične reakcije.

Skorašnji traumatski životni događaj može inicirati početak paničnog poremećaja. Tako, interakcija između životnog stresa i genetske vulnerabilnosti može biti ključni uzrok paničnog poremećaja kod odraslih.